2014-10-19 10:53
και ημουν εκει σιωπήλα και σ'αφηνα
αυτο που με λαχταρα ηθελες στο εδινα
και οτι εκανες δεν θα το εκρινα
γιατι εν τελει μόνη μου εδω εμεινα...
μετραγα τις πληγες της ψυχης μου
που ανοιξες απροσδοκητα
και εγω που γύρω μου υψη ειχα σηκωσει
και με προστατευα, εκτεθηκα στους φοβους μου
και σου ειπα εκεινο το βραδυ
προσεχε!!!
και τωρα εδώ κάτω απο το νερό
την αναπνοή μου κρατώ
όπως τα συναισθήματα μου
και ας με πνίγουν, ας με κάνουν κομμάτια
έτσι έχω μάθει εγώ
να έχω ψηλά το κεφάλι
ακόμα και όταν
η καρδιά αιμορραγεί...
καληνύχτα!