μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω
σε μια στιγμή,
εκείνη τη στιγμή που αποφάσισες
να αφήσεις τον εαυτό σου και τη ζωή σου,
εκείνη τη στιγμή που δε πίστεψες
σε εσένα και στις δυνάμεις σου,
εκείνη τη στιγμή που σου φάνηκε
πιο εύκολο να τα παρατήσεις
εκείνη τη στιγμή που η θέλησή σου
ήταν διάφανη και τρύπια
εκείνη τη στιγμή τη στιγμή μηδέν
που το νερό παγώνει
όπως πάγωσαν και οι όμορφες θετικές σκέψεις
εκείνη τη στιγμή που δε σε αγάπησες
όσο σου άξιζε και σε άφησες
εκείνη τη στιγμή που δε πάλεψες
για τις σχέσεις σου και τις αδυναμίες σου
αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω
θα σου άφηνα εκείνη τη στιγμή
ένα γράμμα που θα σου έλεγε
πόσο υπέροχη είσαι και πόσο ικανή
θα σου έλεγα να μην αφήσεις τη μιζέρια
να σε γεμίσει με απωθημένα
θα σου έλεγα πως είσαι ένας υπέροχος γονιός
που σταθηκες πλάι στους δικούς σου
πως οτι και να γίνει η αγάπη που ήθελες να σου δοθεί
την έδωσες εσύ και δεν ξεγράφετε αυτό
μα σου έμεινε η πικρία που δεν την πήρες ίσως τότε
και τώρα δε μπορείς να την αναγνωρίσεις
θα σου έλεγα πως αν μια μέρα φτάσεις στο σημείο
που όλα μοιάζουν σκοτεινά
να διαβάσεις ξανά αυτό το γράμμα και να πιστέψεις σε εσένα
ποτέ δεν είναι αργά...