μόνο λίγο να ξαποστασω

Αιώνιος πόλεμος ανάμεσα σε αυτό
που είμαι και σε εκείνο που θα θελα να είμαι!
Μια ανησυχία...
Μια αναζήτηση διαρκή
να αγαπήσω αυτό που είμαι!
Να μη με χωράει ο τόπος!
Να πνιγομαι παντου,
όχι γτ φταίει ο χώρος
η οι άνθρωποι αλλά εγώ!
Να Γεμιζω σκέψεις, τοξικες σκέψεις...
διαρκως...
να μη κουμπωνω!
Να μη βρίσκω κάτι
και έτσι χανομαι
και να στροβιλιζομαι στη δίνη τους...
να παραδινομαι στις σκέψεις μου...
και αν ρίξει κάποιος άγκυραγια να πιαστώ,
θα το κάνω
και ας ξέρω κολύμπι
και ας μη φοβάμαι...
απλά είναι που κουράστηκα να πολεμάω
να βρεθώ σε μιαν ακτή
που μόνο στο δικό μου μυαλό υπάρχει!
Ας είναι η άγκυρα
εκείνου του "τυχαιου" που θα πιαστω,
έτσι για λίγο να ξαποστασω!
Κι ιστερα πάλι στα κύματα ας πεσω...
μόνο λίγο να ξαποστασω!